Dobrze że mama zapisała mnie na te zajęcia zauważyłam, że inne dzieci też podobnie czują jak ja.

Teraz umiem zauważyć moje emocje, a moje krzyki są coraz rzadsze. Ja lepiej rozumiem co się teraz ze mną dzieje.

Kiedyś nie chciałam rozmawiać z rodzicami o tym co czuję, myślałam że to dziwne i nikt tego nie zrozumie. Teraz chcę rozmawiać bo to mi pomaga.

Kiedyś dużo płakałam, bo nie wiedziałam co innego mogę robić, teraz płaczę bardzo rzadko i wiem więcej o moich emocjach.

Myślałem że jestem już dużym chłopakiem i muszę wiedzieć jak się zachowywać. Teraz wiem że nawet nastolatki, a nawet dorośli powinni więcej się uczyć o emocjach i to jest dobre żeby wiedzieć.